چه خبر از بازار قهوه و كاكائوفروش ها؟
شكلات، به هر قیمتی!
به گزارش مسیرساز در یك روز گرم تابستانی در پله نوروزخان بازار بزرگ تهران، پای درددل فروشندگان قهوه و كاكائو در روزگار بلاتكلیف كرونا نشستم. جالب این كه، شوالیه لشكر خوراكی های خارجی، هنوز پرفروش است.
خبرگزاری مهر؛ مجله مهر _ فاطمه کریمی: چند وقتی است ایستگاه مترو پانزده خرداد حال و هوای سابق را ندارد. دیگر از ازدحام نفس گیر پنج شنبه ها خبری نیست، دلارفروشان کمتر دیده می شوند و آدم ها هنگام تردد مثل توپ پینگ پنگ مدام با هم برخورد نمی کنند. بازار گرمی سابق را ندارد اما همچنان فعال و در جریان است. از پروتکل های بهداشتی هم چندان خبری نیست، شاید عده ای از افراد ماسک و دستکش داشته باشند اما کاسب ها جانشان را در دست گرفته اند برای یک لقمه نان. آجیل فروشی های خیابان پانزده خرداد مثل روزهای قبل از کرونا برگ آلو و مغزپسته را در ورودی مغازه هایشان گذاشته اند، آبمیوه فروشی ها هم هنوز یخ و طالبی را مخلوط می کنند و لیوان های عرق کرده آب طالبی را روی پیشخوان می گذارند، مردم هم دستشان را تا آخر در ظرف نی ها می کنند و هرکدام را بارها دستمالی می کنند تا بالاخره یکی را بردارند.
نشانی بازار قهوه فروش ها را از دکه ای کنار دادگستری گرفتم و راهی پله های نوروزخان شدم؛ نخستین کوچه پله دار تهران که در زمان قاجار ساخته شده است. به راسته قهوه فروش ها که رسیدم دکان های کم تردد و چرخ های باربری زیادی وجود داشت. غربت عجیبی تا آجرهای دیوارها را گرفته بود. بازارها قلب تپنده جامعه هستند، حال بد بازار یعنی حال بد قلب جامعه، که اگر از کار بیفتد فاتحه آن خوانده شده است. خیلی از مغازه ها بین دخل و مشتری را نایلون کشیده بودند اما خبری از ماسک و دستکش نبود.
یکی از قهوه فروشی ها درباره قیمت قهوه تفت داده شده، می اظهار داشت: «این روزها انواع قهوه را کیلویی ۹۰ هزار تومان به صورت عمده می فروشند.» برای درآوردن قیمت ها، یک حساب دودوتا چهارتا کافی است: در دستور تهیه قهوه، برای هر فنجان اسپرسو ۷ گرم قهوه لازم است. یعنی از یک کیلوگرم قهوه حدود ۱۴۰ شات اسپرسو تهیه می شود. قیمت هر شات اسپرسو هم در کافه ها حداقل ۱۵ هزارتومان است. به عبارتی ۹۰ هزار تومان شما تبدیل به دو میلیون تومان می شود.
چنین محاسباتی برای به دست آوردن میزان سود کسب و کارها زیاد در ذهن ما شکل می گیرد. اما این جذابیت ها تمام ماجرا نیست. چون مدتی است که وضعیت بازار نگران کننده شده. فروشنده ها همه دل شکسته اند، سرشان خلوت است و با حوصله جواب سوالاتم را می دهند. همگی یک صدا می گویند که فروششان به صفر میل می کند و روند شیوع ویروس کرونا، هم بازار را به تعطیلی کشانده و هم مشتری ها را خانه نشین کرده.
با اجناس دپو بازار را می گردانیم!
رفتن به بازار در این روزها نوعی عملیات انتحاری به حساب می آید. علاوه بر این، بسته بودن (یا نیمه باز بودن) کافه ها و رستوران ها، که مشتریان اصلی و عمده بازار قهوه و شکلات های خارجی هستند، سکون بازار را بیشتر کرده است. از طرفی، از سرگذراندن ماه رمضان و گرم شدن هوا، خود عاملی ست که همیشه فروش این خوراکی های خارجی را کم می کند. یکی از مغازه دارها که شکلات فروش است می گفت فصل فروش شکلات زمستان است و کسبه شکلات های آن ورِ آبی اصلاً روی فروش تابستان حساب نمی کنند. اما کاسب دیگری که تنوع کالایی بیشتری در مغازه ی خود داشت، می گفت تابستان فصل فروش نوشابه ها و نوشیدنی های وارداتی است و زمستان هم فصل فروش قهوه های فوری و انواع شکلات.
بیشتر آنها درباره انبار و قیمت های خریدشان هم می گویند: «مرزها همگی بسته شده، نزدیک یکی دو هفته است که یکی از مرزهای شمالی باز شده اما جنسی وارد بازار نمی گردد و نیاز بازار با اجناس دپو شده یا گمرکی جواب داده می شود. تک و توک لنج هایی از جنوب به بندر می رسند اما مقدار بارشان زیاد نیست و عملاً جوابگوی بازار نیست.»
در اقتصاد امروز، کاهش قیمت هیچ وقت اتفاق نمی افتد. این دفعه اما کاهش تقاضا هم سبب کاهش قیمت نشده. کمبود عرضه هم آن طور که انتظار می رفت تاثیر نگذاشته است. اجناس پرطرفدار مثل علی کافه، تورابیکا، هوبی، نسکافه و… قیمت های گزافی دارند، نسبت به قبل انتشار کرونا خیلی اختلاف قیمت نداشته اند. قیمت های اجناس بازار قهوه و شکلات مثل همه خوراکی های دیگر، افزایش یافته اما چیزی حدود ۵ الی ۱۰ درصد. مثلاً قهوه فوری ۶۵ هزار تومانی، ۷۰ تومان شده است.
در هیاهوی بازار خانمی میانسال به چشمم خورد که به همه مغازه ها سر می زد و قیمت چندین جنس را می پرسید. معلوم بود که دنبال خوراکی خاصی نمی گردد. فقط قیمت می کند و نهایت، از هر کدام هم یک یا دو بسته می خرد. سر صحبت را با او باز کردم. می گفت معلم بازنشسته است و هر دو ماه یکبار برای مصرف فرزندانش و خرید خانه به بازار می آید تا قیمت ها ارزان تر از هایپرمارکت ها برایش دربیاید. خانم معلم پروتکل های بهداشتی را رعایت کرده بود، اما چرا در این شلوغی به بازار بزرگ تهران آمده بود؟ او ناراحت بود از اختلاف قیمت بازار و مغازه های سطح شهر و با آب و تاب برایم تعریف کرد که به بازار می آید تا با همان هزینه ای که می خواهد در مغازه های اطراف خانه اش صرف بکند، تعداد کالای بیشتری بخرد. حرف آن خانم پر بیراه نبود تفاوت قیمت ها واقعاً چشم گیر است. همین هم دلیلی شده بود به جهت اینکه با دلی پر درباره شرایط موجود بگوید: «سبد خریدم نصف شده و حتی آنقدر قیمت ها برایم افسانه ای شده که مجبور به استفاده از محصولات ارزان تری هستم که اصلاً از کیفیتشان راضی نیستم. یعنی پول می دهیم و آخرش هم راضی نیستیم.»
اگر ما به بررسی علت گرانی عجیب این محصولات بپردازیم، حتما همه توجیهی شبیه گرانی طلا و دلار می آورند و داد و فریاد می کنند که این اجناس وارداتی هستند و دلار شده بیست هزار تومان و الخ. اما سوال اصلی این است: علت اقبال عمومی به این خوراکی های گران خارجی چیست؟ چطور می شود سبد خرید مردم به قول بعضی ها خیلی کاهش یافته باشد اما هنوز شکلات و قهوه های خارجی مشتری های خودش را داشته باشد؟
نوتلا و افزایش قیمت ۳۰۰ درصدی ناقابل!
شوالیه لشکر خوراکی های خارجی، جناب نوتلای ایتالیایی است که در تمام جهان به تناسب میزان شکر، روغن لطیف و طعم واقعی فندق مشهور است. صدها کارخانه در کشورهای آسیایی و امریکایی دارد و برند ثابت همه شیرینی فروشی هاست. شما از هرچیزی نوتلایش را پیدا می کنید، از بستنی و شیرینی گرفته تا کیف و کفش و قاب موبایل.
این بزرگ افسانه ای تمام رقیبانش را از میدان به در می کند و به نظر می آید حتی اگر توان خرید برخی از مردم یک دهم شود، باز هم تنها کالای سبد خوراکی خارجی باقی خواهد می ماند. طبق گفته حجره دارهای راسته پله نوروزخان نوتلا دیگر وارد کشور نمی گردد و عرضه آن خیلی کم است. اما محبوبیتش تقاضای این کالا را همچنان بالا نگه داشته است. نوتلا هر چقدر هم گران شود مردمانی از سرزمین پارس بدان دست خواهند یافت! گواه این مساله هم افزایش قیمت ۳۰۰ درصدی آن در خلال یک ماه اخیر است.
ماه گذشته یعنی در اوایل خرداد، نوتلای ۳۵۰ گرمی ۴۰ هزارتومان بوده است، حالا یعنی در اوایل تیر در بازار تهران ۹۰ هزار تومان و در سوپرمارکت های سطح شهر تا ۱۲۰ هزارتومان هم به فروش می رسد. بهرحال محبوبیت همیشه هزینه هایی دارد؛ این دفعه این افزایش قیمت نه به علت بیست هزار تومنی شدن دلار و نه به علت تورم بازار است. تنها دلیل این افزایش قیمت فضایی عشق است و این عشق آن قد پرارزش است که عده ای همچنان به آن وفادار می مانند و دست از خواستن برنمی دارند و نوتلا را به هر قیمتی در سبد خرید خود حفظ می کنند!
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب